Խորհրդարանական ընտրություններին մասնակցող թեկնածուների թիվն ավելացավ ևս մեկով

Խորհրդարանական ընտրություններին իր թեկնածությունն է առաջադրել նաև ժողովրդի բարեկեցությունն ու երջանկությունը ցանկացող, քաղաքականությունից, տնտեսությունից, մշակույթից, լեզվից ու գրականությունից գլուխ հանող, տուն-տեղ, մեքենա, էլիտար թաղամասում էլիտար խանութ չունեցող, գիշերային ակումբներ, խաղասրահներ չհաճախող, չծխող, չխմող, ժողովրդի ձայնը ԱԺ-ի դահլիճ հասցնել ու այնտեղից առանց վնասի ու վերջնական լուծում ստացած դուրս հանել խոստացող, անկուսակցական Մեղուն, ով այսօր հրավիրված ասուլիսին ներկայացրեց իր ծրագիրը:

 Ծրագրում բազում հարցեր էին ներառված, այդ թվում և Երևանը  նախկին տեսքին բերելը.

<<Թամանյանական նախագծի հերն անիծողները կհիշեն իրենց ծնունդը, կվերանա Հյուսիսային պողոտան` իր իսկ  շենքերով, որոնք   առանց այդ էլ փոքր ցնցումից փուլ կգան:Ինձ չի հետաքրքրում, թե այդ ամենն ում է պատկանում>>,- ասաց բանախոսը:

 Իսկ այն հարցին, թե այդ դեպքում ինչ պիտի անեն այնտեղի բնակիչները` ասաց.

<<Բնակիչներն էլ քանի որ ծնված օրվանից էլիտար կաթիկ են խմել, ծայրամասերում չեն դիմանա, ուստի նրանց բնակարաններ կհատկացվեն Մաշտոց, Սայաթ-Նովա, Բաղրամյան փողոցներում: Պետք չէ, որ կաթված ստանան, փոքր ազգ ենք, ամեն մի շունչ կարևոր է>>:

Անդրդարձավ նաև ժամերը փոփոխելու հարցին: դեմ է վերջին նորոմուծությանը:

<<Ժողովուդը կարծես թե թվերը մոռացել ու միմյանց հետ կոդերով են խոսում: Ասում ես, թե երբ կգաս, ասում են` Աննայի ժամին: դե արի ու բան հասկացիր>>:

Մեղուն նշեց նաև, որ առաջադրված լինելով ժողովրդի կողմից, կծառայի նրան, ծնկի չի գա ոչ ոքի առջև. Ոչ տեղի, ոչ էլ` այն տեղի իշխանավորի առջև: Իրեն չի հետաքրքրում ու չի հետաքրքրի, թե ասենք այլ երկրում ով իշխանության կգա ու չի ոգևորվում նրանց քաղաքական ասպարեզում ստացած հաջողություններից:

<<Եթե իրական դիվանագետ ես, գիտես թե ինչ պետք է անես>>,- հավելեց նա:

Իսկ վերջում խոստացավ ժողովրդին տրված խոստումները չկատարելու դեպքում ինքնակամ հեռանալ.

<Ես իսկական պատգամավոր եմ, երեսփոխան չեմ եղել ու չեմ լինի>>:

Արմեն Աշոտյան. ԿԳ նախարար

Արմեն Աշոտյան. ԿԳ նախարար,ԱԺ գիտության, կրթության, մշակույթի, երիտասարդության և  սպորտի հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ: Ծնվել է 1975թ հուլիսի 25-ին: Ժամանակակիցների վկայությամբ` պետք է ծնվեր երկու օր շուտ, բայց մանկիկը  դիմում է գրել` խնդրելով հետաձգել ծնունդը:

Փաստորեն, դեռ չծնված, արդեն իր ճակատագրի ուղին գծել էր փոքրիկ Աշոտիկը:

 Առաջին կանգառը դպրոցն էր, ապա` ԲՈՒՀ-ը: Նա սովորել ու ավարտել է Երևանի Մ.Հերացու անվան պետական բժշկական համալսարանը: Լավ է սովորել, թե վատ, չկարողացա պարզել(փորձեցի դասախոսներից պարզել, սակայն նրանք, լինելով բժիշկ, հետևաբար` գաղտնապահ, ոչինչ չասացին):

 Բայց մարդը սովորեց ու ավարտեց, անգամ հասավ <> համալսարան` մասանկցելու վերապատրաստման դասընթացների:

Մասնագիտությամբ չի աշխատել, բայց մի հարյուր էջ սևացնելու համար արժանացել է բժշկական գիտությունների թեկնածուի կոչմանը: Ուստի, հիմա ամեն ինչ անում է, որ իր սխալը չկրկնեն: Ելույթների ժամանակ անընդհատ ասում է, որ, եթե չպետք է լավ մասնագետ դառնաք, գիտությանը օգուտ չտաք, դարձեք լավ արհեստավոր, դարբին, ոսկերիչ. Ուրշների տեղը մի’ զբաղեցրեք:

Նախարարը, լինելով արդարության ջատագով, ամեն ինչ անում է` անիրավներին բացահայտելու համար: Օրինակ օրերից մեկ օր նրան տեղեկացնում են, որ Վանաձորում կա գաղտնի սենյակ, որտեղ քննություն են <<հանձնում>> մի քանի դիմորդներ: Արագ հագնվում է, կանչում տաքսիներից մեկն ու ուղիղ Վանաձոր` Տերյանի անվան թիվ 5 դպրոց` տեսնելու, թե այդ ինչ գաղտնի սենյակի մասին են խոսում: Գնաց, գնաց ու տեսավ մի շենք, շենքում` մարդիկ, շուրջը` ծառեր: Ներս մտավ: Այս կողմ գնաց, այն կողմ գնաց, որևէ գաղտնի սենյակ չհայտնաբերեց: Խեղճը երևի ուզում էր կողպեքով, կարմիր պատերով սենյակ գտնել, բայց, ավաղ, չգտավ:

Էէէէ, երևի Վանաձորի օդն էր ազդել, որ խեղճ մարդն այդքան միամիտ էր դարձել: Նա նոր, նոր էր լսում, որ ընդունվածների ցուցակը վաղուց պատրաստ է, որ կա հատուկ գիծ, գծից այս կողմ նստում են հարուստներն ու ծանոթ ունեցողները, գծից այն կողմ` հեքիաթներին հավատացողները:

Նա չգիտի, որ այսօր ձգտում են ընտրել ոչ թե նրան, ով լավ մասնագետ է, այլ նրան, ով շատ կզվարճացնի ուսանողներին:

Նա ոչինչ, ոչինչ չգիտի, բայց նախարար է, կրթության ու գիտության նախարար: Նա ոչինչ չի կարող անել, քանի որ նախարար է, պարզապես կրթության ու գիտության նախարար: Կարևոր հարցերը լուծվում են այնտեղ` վերևում, իսկ պակաս կարևորներն` այստեղ` ներքևում: Ասենք, Լեզվի տեսչության նախագահ և նախկին կոլեգայի վրա նա կարող է հոխորտալ` ասելով. <<Խելոք մնա, թե չէ տեղդ չես մնա, այ Սերյոժիկ>>, բայց նույնը չի կարող ասել վերևում նտածներին, որքան էլ որ համաձայն չլինի նրանց հետ: Նրանք իրենից շուտ կասեն.

<<Փախի հլը Աշոտիկ, քանի տունդ ու տեղդ չես կորցրել>>:

Մա'րշ դեպի երկինք

Համաձայն Համաշխարհային  օրենսգրքի 2012-րդ գլխի առաջին կետի` երկրի բոլոր աստղերը պետք է վեր բարձրանան, իսկ  երկնքի աստղերն իջնեն վար:
Այս օրենքն ընդունվեց, քանի որ երկնքում էլ աստղեր չեն մնացել, ինչը վտանգավոր է. մեկ էլ տեսար` աշխարհի վերջը շուտ գա.վտանգ է սպառնում նաև արևին ու լուսնին:
Բայց «յամանն» են էս աստղերը: Հերիք չէ երկնքից են իջել, մի բան էլ` բոլոր տեղերը գրավել են. դարձել են էլ երգիչ, էլ դերասան, էլ հաղորդավար...
Զարմանալին այն է, որ երկնքից իջնում են իրենց անուններով: Չգիտես` ում մտքի փայլուն արդյունքն է, որ ամեն մի աստղի անուն է տվել, մի բան էլ` ստորագրել ու իջեցրել (հիշենք որ երկնքի աստղերն իրենց անուններով են կոչում երկրի աստղերը, էլ ասֆալտի մասին չենք խոսում.սա էլ իրենք սեփականաշնորհեցին): 
Հասարակ մահկանացուներն էլ սրանց ձեռը կրակն են ընկել,վառում են ու վառում: Եթե փորձես հարցնել,թե ինչու են  երգում կամ հաղորդում վարում,ասում են` բա փող է պետք: Դե, եթե աստղերին է փող պետք, էլ մենք ինչ ասենք: Բայց, դե հող է,սրանց ծանրությանը չի դիմանում:Իսկ որոշումն արդեն ընդունված է`  հիմա հերթով, շարքով, կարգով վեր բարձրացեք: Մենք աստղերի հետ գործ չունենք, հազիվ հողեղեն մարմիններից ենք գլուխ հանում: Նեղանալ-մեղանալ չկա: