Խմի’ր ձեռքիս ջուրն անապակ……..

Տասներկու ամիս և բազում տոներ. և’ հայկական, և’ միջազգային:
Հերթը հասավ նաև սիրո տոնին:
Լավ է` այս օր էլ կտեսնենք փայլող աչքեր, ժպտացող դեմքեր`համեմված ծաղիկներով և փափուկ խաղալիքներով:
Մեկ շաբաթ է ` մտածում էի, թե ինչ նվիրեմ իմ ընթերցողին: Մտածեցի,մտածեցի ու այդպես էլ լուծում չգտա:
Արևը մայր մտավ, գուցե ծագեց լուսինը, աչքերս ակամայից փակվեցին ու քնեցի:
Երազումս տեսա մի գեղեցիկ, ամբողջովին ծաղիկներով պատված դաշտ: Ու փոքր նեկտար հավաքեցի ու վազեցի… վազում էի խենթի նման …մեկ էլ տեսնեմ` մեր Սևանը…ափին ` կառք: Մոտեցա,ում տեսնեմ… լավագույն տասնյակի երրորդ,երկրորդ և առաջին հորիզոնականները զբաղեցրած, երգ- երածշտություն փնտրող-գտնող, դզող-փչող` Մանեին, Վահրամին ու Ռիչարդին:
Գնում են աջ,գնում եմ ձախ` սրանք հայտնվում են: Ասում եմ,Աստված ջան, մենակ թե ջուր չտան. Լավ էր, այդ կողմից բախտս բերեց:
Ասացի` ինչ եք ուզում, գնացե’ք, ես ուրիշին եմ սպասում:
Նրանք,թե.
-Սպասիր,Մեղու,խնդրում ենք,լսիր մեզ
-Լավ,-ասացի ես,-ինչքան էլ չլինի` հայ ենք, բա որ օրվա հայն եմ,որ հայրենակցիս չլսեմ:
Մանեն,թե.
-Մեղու,որևէ նյութ գրել ես սիրահարների տոնի կապակցությամբ
Ասացի.

-Չէ,չեմ գրել,ինչ գրեմ.իսկական սիրով պարուրված սրտերին հավերժ սեր եմ ցանկանում, իսկ շաբաթը մեկին սիրողներին էլ` խելք: Թող լինեն նրա կողքին, ում իսկապես սիրում են: Թող հաշվի չառնեն ո’չ գանձ ու գահ, ո’չ տուն ու տեղ, ո’չ հորքուր ու քեռի: Սիրեն մարդուն և ո’չ հագինը, ո’չ ունեցվածքը: Պարզապես գտնեն իրենց նման մտածողին, իրենց համապատասխան մեկին ու լինեն երջանիկ
Մանեն,թե.
- Մեղու', արի միասին երգ գրենք
Ես մերծեցի ` ասելով որ չեմ կարող:
Վահրամը թե.
-Իբր մենք կարող էինք.ընկել ենք` պիտի քաշենք, իսկ դու պարզապես բառապաշարիցդ հանիր <<չեմ կարողը>>:
Մեղու
- Չէ,եկեք դուք գրեք և թող այդպես էլ լինի ձեր նվերը` սիրահարներին. Խոստանում եմ համբերել և ոչինչ չգրել մինչև փետրվարի տասնչորսը:
Ինչքան էլ փոխվեն ժամանակները, մենք` հայերս, երբեք չենք փոխվի. մենք օտարամոլ ենք ու քչով չբավարարվող:
Հինգ րոպե տևեց նրանց երգ գրելը: Արագ փնտրեցին բառերն ու կողք-կողքի շարեցին: Արդյունքում ստացվեց աղի բլիթ.բարի ախորժակ:
Սիրով հանձնում եմ ձեր դատին.
Սիրում եմ քեզ,սիրում,հասկացիր,
Անտարբեր դու մի անցիր,
Խմիր ձեռքիս ջուրն անապակ,
Մի նվիրիր ինձ ծաղկեփունջ տափակ,
Այլ նվիրի’ր,նվիրի’ր սիրտդ սառնորակ,
Որ ես փայեմ-փայփայեմ
Ու մի քիչ փափկացնեմ,
Գոնե սիրտդ փափկացնելը
Կցուցադրի հայրենիքին որևէ կերպ իմ օգտակար լինելը…