Տիգրան Սարգսյան
կամ Սարգսյան Տիգրան. Ինչպես կուզեք` անվանեք, մեկ է` գումարելիների տեղերը
փոխելուց գումարը չի փոխվում:
Ծնվեց 1960թ.
հունվարի 29-ին` դրախտային մի վայրում. Ամենուր կանաչ ու հենց այդ օրվանից էլ նա
սիրեց գույնն այդ և դրա հետ կապված ամեն ինչ` ողջ կյանքում առնչվելով նրանց հետ:
Չար երեխա է եղել,
սիրել է խաղալ այն ժամանակ բանկային ստացականներով, դպրոցում ունեցել է սիրելի
առարկաներ` հանրահաշիվ ու էլի հանրահաշիվ: Հետևաբար, սովորել է Երևանի Ժողովրդական տնտեսության ինստիտուտում`
(այժմյան Տնտեսագիտական համալսարանում) Պլանավորման և տնտեսության ֆակուլտետում: Տարիները ցույց
տվեցին, որ նա շատ ճիշտ մասնագիտություն է ընտրել. Պլանավորել, թե ինչպես կանաչներ
ունենալ ու տնտեսել: Երեխեքից բացի հլը թոռ կա, ծոռ կա… բա ինչպիսի կերպար է
ստեղծելու նրանց մոտ. Հո չեն ասելու էս պապին մենակ խմել ու իրա գլխի ճարն ա
տեսել:
Ախր, երեխեք ջան,
այդպես չէ պապիկը բոլորիդ մասին էլ մտածել ու ձեր ապագան էլ պլանավորել է:
Բայց այսքանով չի
բավարարվել Տիգրանը, նրան ավելին էր հարկավոր,պլանավորման ու տնտեսման այլ ձևեր ու
մեթոդներ: Եվ, օրերից մեկ օր էլ վճռել ու
գնացել է սովորելու այլ քաղաքում, որն էլ
` Սանկտ- Պետերբուրգն էր: Քաղաք, որի ասֆալտը դիմացավ նրա ուժգին քայլքին շուրջ երեք տարի: սովորեց Ա. Վոգոնենսկու անվան
ֆինանսատնտեսական համալսարանում:
Ապա վերադարձավ,
դասավանդեց ԲՈՒՀ-ում, 1998-2005թթ նշանակվեց ՀՀ Կենտրոնական բանկի նախագահ, 2008թ
ապրիլի 9-ից` ՀՀ վարչապետ:
Տարն մեկ-երկու
անգամ` մարտ-ապրիլ ամիսներին, նրա
ուշադրությանն են արժանանում գյուղացին ու իր բարիքները: Հանդիպում է նրանց, տալիս
պես-պես խորհուրդներ` պլանավորման ու տնտեսման վերաբերյալ.
<<Բերքը,
ժողովու’րդ, բերքը շատ կլինի այս տարի, եթե ճիշտ պլանավորեք: Ես խոստանում եմ
իրացնել տալ ողջ բերքը. Ձեզանից էժան կգնենք ու էժան կվաճառենք մի երկու
օր>>:
Ընդունել է պես-պես
որոշումներ, ներկայացրել նախագծեր: Վերջինը <<Կանխիկ գործառույթների
սահմանափակման մասին>> օրենքի նախագիծն էր, որը կառավարությունը հրատապ
ճանաչելով ընդգրկեց ԱԺ օրակարգ` հայտարարելով, որ դրա նպատակն ուղղված է բանկային
համակարգի վերհանմանը: Այդ նախագծով նախատեսվում է 3 միլիոնից ավելի գնումներ կատարել ոչ թե կանխիկ, այլ
բանկային փոխանցումների միջոցով, ինչն էլ գերշահույթ կապահովի Սարգսյան Տիգրանի
մանկուց սիրելի ու թանկագին բանկերի համար:
Եվ, քանի որ
բանկային համակարգը վարչապետի հովանու ներքո է գտնվում, կանաչները հերթով, շարքով,
կարգով կգնան նորին գերազանցության գրպանն ու այնտեղից էլ` ապահով վայր;
Բայց, մեկ բայց
կա…քանի դեռ նա իրեն խելոք է պահում ու
ականջները կախ, հակառակ դեպքում պետությանն ու հասարակությանը խաբելու, դրամներ
շորթելու համար կուղևորվի ոչ հաճելի վայր, իսկ այդ դեպքում դժվար թե կանաչները
փրկեն, նրան դատողները դրանից շաաաաաաատ ունեն: Եվ, այսպես, անարդարին կդատապարտեն <<արդար>> կերպով ու արագ կփակեն նրա շատախոս բերանը:
