Նիկոլաս, Ձեր 30-ամյա կարիերայի ընթացքում հասցրել եք տարբեր կերպարներ կերտել. գողի, վաճառողի, ոստիկանի, ահաբեկչի: Այդ կերպարներից ո՞րն է ավելի շատ հոգեհարազատ Ձեզ:
-Ես աշխատում եմ չսահամանափակվել: Իմ կերտած բոլոր կերպարները տարբերվում են միմյանցից: Ամեն անգամ նոր պահանջներ եմ ստեղծում, որպեսզի մասնագիտությանս հանդեպ չկորցնեմ հետաքրքրությունս:
Նկարահանումների շատ լուրջ եմ վերաբերվում:
Ամերիկացի քննադատները հաճախ Ձեզ «էքսցենտրիկ» են անվանում: Չե՞ք նեղանում:
-Ոչ այնքան: Քննադատների զայրույթի պատճառներից մեկն այն է, որ չգիտեն, թե դերասանների որ կատեգորիային եմ ես պատկանում. ոչ դրամա, ոչ կոմեդիա...
Երբ «Հեռանալով Լաս Վեգասից» ֆիլմում կատարած դերի համար արժանացա «Օսկար»-ի,՝ որոշեցի ավելի հաճախ խաղալ թրիլլերներում: Այդ ժամանակ, ի դեպ, մեքենաները փորձեցի տարբեր կերպ վարել:
Իսկ ինքներդ Ձեզ էքսցենտրիկ համարո՞ւմ եք:
- Ինչ վերաբերում է էքսցենտրիկին, կարելի է ասել դա խենթի մեղմ տարբերակն է: Ցանկացած դերասան, նկարիչ, երաժիշտ երբեմն առանց գիտակցելու ռիսկի է դիմում՝ բազում խենթ արարքներ կատարելով: Ես հենց այդպիսին եմ: Հիշում եմ, մեկ անգամ Լոնդոնում մաշկս ամբողջովին մգացրել էի: "Ghost Rider" ֆիլմից հետո ինձ դուր էր գալիս հագնվել մոտոցիկլավարի պես: Եվ, ահա, այդ դեմքով էլ հայտվեցի Վեստմինստերյան աբբայությունում, որտեղ ընդմիջման ժամանակ հանդիպեցի Կոլորադոյի իմ ծանոթ եպիսկոպոսին: Վերջինն էլ ինձ ծանոթացրեց արքեպիսկոպոսի և հունական ուղղափառ եկեղեցու գլխավորի հետ: Մենք զրուցեցինք և հանկարծ ես մտածեցի, որ, փաստորեն, իմ հերոսը կարող էր և աշխատել այս քահանաների հետ: Եպիսկոպոսը կարծես թե կարդալով իմ մտքերը՝ ասաց. «Ի դեպ, ես էլ կարող եմ անկառավարելի տղայի վերածվել, ինչին ոչ ոք չի սպասի»:
Վերջին անգամ ե՞րբ եք տուրք տվել զգացմունքներին:
-Անցած տարի Ռումինիայում Սուրբ Ծննդյան տոները նշելու հրավեր էի ստացել: Հրավիրատոմսի դիզայնն ինձ դուր չեկավ: Այնտեղ իմ հերոսը ծառի տեսքով էր պատկերված: Այդ ժամանակ մի քանի բաժակ խմեցի և ասացի, որ հերի՛ք է և գնալու ժամանակն է: Իսկ նյարդերս հանգստացնելու վայրը բնականաբար նկարահանման հարթակն է:
Այնքան երկար եք զբաղվում Ձեր մասնագիտությամբ, որ կարելի է ասել, տիրապետում եք բոլոր գաղտնիքներին: Ի՞նչ եք կարծում, որն է ֆիլմում բացասականի՝ հասարակության վրա մեծ ազդեցություն ունենալու պատճառը :
-Շատ խարիզմատիկ դերասաններ, ինչպիսիք են Ալ Պաչինոն, Ռոբերտ Դե Նիրոն, Ջեք Նիքլսոնը..մարդիկ են, ովքեր իրենց անձնական կյանքում շատ խնդիրներ ունեն: Եվ նրանք խաղում են այնպես, որ հնարավոր չէ աչք կտրել: Նրանց լավագույնս ներկայանալու հիմքում բնականաբար տաղանդն է: Ռեժիսորմներն այսօր աշխատում են ներկայացնել իրականությունը:
Այս տարի հանդիսատեսին կներկայացվի ձեր դերակատարմամաբ նոր դրամատիկ ֆիլմ՝ «Ջո»: Ֆիլմի ռեժիսոր Դեյվիդ Գորդոն Գրինի հավաստմամբ Նիկոլաս Քեյջը նման կերպարում երբևէ հանդես չի եկել: Գուցե բացահայտե՞ք, թե ով է ձեր հերոսը:
-Ես այդտեղ հանցագործ եմ, ազդեցիկ մարդ: Ֆիլմն ինձ շատ է դուր եկել:
Թարգմանությունը՝ Մեղվի
Комментариев нет:
Отправить комментарий