Ուկրաինայի անկայուն իրավիճակի,
Հայաստանի վրա դրա ազդեցության, ստեղծված իրավիճակից Ադրբեջանի օգտվելու
հնարավորությունների, դեպքերի հետագա զարգացման և Ղարաբաղյան խնդրի վրա
դրանց ազդեցության, Մաքսային միության ապագայի և այլ հարցերի շուրջ զրուցել ենք քաղաքագետ Տիգրան Աբրահամյանի հետ:
Պրն. Աբրահամյան, Ձեր կարծիքով ուկրաինական դեպքերն ի՞նչ ազդեցություն կունենան Հայաստանի վրա:
Ուկրաինայում տեղի ունեցող
իրադարձությունները ուղղակի ու անուղղակի ձևով, անշուշտ, իրենց
ազդեցությունն են ունենալու նաև Հայաստանի վրա: Դա առաջին հերթին կդրսևորվի
երկկողմ հարաբերությունների հարթությունում: Հայաստանը դեռ պաշտոնական
դիրքորոշում չի արտահայտել Ուկրաինայում տեղի ունեցածի ու ձևավորված նոր
իշխանությունների վերաբերյալ: Այս հարցում պետք չէ շտապողականություն
դրսևորել, իրավիճակը բավականին նուրբ է` դրանում մի կողմից անմիջականորեն
ներգրավված է մեր ռազմակավարական դաշնակից Ռուսաստանը, մյուս կողմից`
Եվրամիությունն ու ԱՄՆ-ն: Արևելք-Արևմուտք շահերի բախման խաչմերուկում
Հայաստանն այնպիսի մոտեցում պետք է արտահայտի, ինչը միաժամանակ չի վնասի
Հայաստանի ու գործընկեր երկրների հետ հարաբերություններին, և երկրորդ,
հնարավորություն կտա Ուկրաինայի հետ պահպանել հարաբերությունները:
Երրորդ, Ուկրաինայում ստեղծված անկայուն
իրավիճակը, որն իր վրա է կենտրոնացրել խոշոր տերությունների
ուշադրությունը, պարարտ հող է ստեղծում Ադրբեջանի համար` առաջնագծում
սադրանքներ իրականացնելու համատեքստում: Զինադադարի պայամանագրի
ստորագրումից ի վեր, տարբեր իրավիճակներում, Ադրբեջանը ի ցույց է դրել իր
իրական դեմքը` նման իրավիճակներում սադրանքներ հրահրելով առաջին գծում: Դա
իհարկե չի նշանակում լայնամասշտաբ ռազմական գործողությունների վերսկսում,
սակայն ունակ է կտրուկ լարվածություն առաջացնել:
Հաշվի առնելով այն հանգամանքը, որ
Ուկրաինան ԱՊՀ տարածքում, տնտեսական առումով մեր հիմնական պարտնյոր
երկրներից է, անշուշտ այնտեղ տեղի ունեցող պրոցեսները բացասական
ազդեցություն կունենա երկկողմ առևտրա-տնտեսական հարաբերությունների վրա:
Կատարվող իրադարձությունները կարո՞ղ են ստվերել Մաքսային միության ապագան:
Ուկրաինան կարևոր դերակատարություն ուներ
հատկապես ինտեգրացիոն գործընթացներում: Այն միաժամանակ կարևորություն էր
ներկայացնում և Մաքսային միության և Եվրամիության համար` հատկապես Արևելյան
գործընկերության ծրագրի համատեքստում: Ուկրաինան այն կետն էր, որի
նկատմամբ ազդեցությունը հաջողություն էր բերելու այս կամ այն կողմին: Այն,
որ Ուկրաինայում կուտակված խնդիրներ կային` ակնհայտ է, սակայն նկատելի է,
որ արտաքին գործոնը մեծ դերակատարություն ուներ Ուկրաինայում նման
իրավիճակի ստեղծման հարցում: Դեռ պարզ չէ, թե վերջնահաշվարկում Ուկրաինան
ինչ ուղղություն կվերցնի, սակայն նրա դիրքորոշումը շատ կարևոր է ինչպես
Մաքսային միության, այնպես էլ Արևելյան գործընկերության ծրագրի համար:
Դեպքերի հետագա զարգացումն ի՞նչ ազդեցություն կարող է ունենալ Ղարաբաղյան խնդրի վրա:
Ինչպես ասացի, այն կարող է առաջնագծում
լարվածության առաջացման ռիսկեր ստեղծել: ԼՂ հարցով բանակցություններն ակտիվ
փուլում չեն, իսկ հիմնական մոդերատորների ակտիվ ներգրավվածությունը
ուկրաինական հարցում պրոցեսների առավել պասիվ ընթացք է խոստանում: Իհարկե,
համանախագահները պարտաճանաչ կգան ու կգնան, սակայն առաջիկայում լուրջ
ակնկալիքներ պետք չէ սպասել:
Անի Կարապետյան
http://asekose.am/hy_AM/news/9/153700-oukrainayoum-stexcvac-ankayoun-iravijake-parart-hox-e-adrbejani-hamarqaxaqaget.html
Комментариев нет:
Отправить комментарий