-Մտե’ք
-Բարև ձեզ:
-Բարև ձեզ:
-Ես աշխատանքի համար եմ եկել, հնարավո՞ր է:
-Չէ,տեղ չկա:
-Լավ, կներեք, ցտեսություն:
(Դրսում, քթի տակ. լավ, գոնե չէ՞ր կարելի զրուցել, տեսնել` գուցե լավ մասնագետի են ձեռքից բաց թողնում: Այս ի՞նչ մարդիկ են)
Թըխկ-թըխկ-թըխկ...
Դուռը բացող չկա, հետևաբար ստիպված պետք է բացել. ճըռռռռռռ,- նստած են 4 կին, մեկ տղամարդ, սուրճ են ըմպում. երևի աշխատողներն են:
-Ներեցեք, ես աշխատանքի համար եմ եկել (լռություն է):
-Ես աշխատանքի համար եմ եկել:
Տղամարդը, չէ, ներեցեք, կին էր` ձայնը շփոթեցրեց.
-Փորձ ունե՞ք:
-Ոչ, նոր եմ ավարտել:
-Մեզ փորձով է պետք:
-Ախր նոր եմ ավարտել, սովորելու ընթացքում չէի կարող աշխատել: Եթե աշխատեի` չպիտի սովորեի, իսկ ես ուզում եմ լավ մասնագետ լինել: Խնդիրն ինչու՞մն է: Ամենաուշը երկու շաբաթում ես կկարողանամ «ձեզ պես» աշխատել, պարզապես հնարավորություն է պետք տալ…
-Չէ, փորձով է պետք, ժամանակ չունենք քեզ բան սովորեցնենք, գնա’:
- Լավ, ցտեսություն:
Բարև ձեզ, ցտեսություն, բարև ձեզ, ցտեսություն. այսպես ամեն օր, այսպես ամեն ամիս…
Комментариев нет:
Отправить комментарий