Սերը մնաց, թե՞ չմնաց

Լոռու մարզի Օձուն գյուղ  այցի ժամանակ, որը  «Օձունի գանձերը»  ամենամյա փառատոնի շրջանակներում էր, հնարավորություն ունեցանք տեսնել ու լսելհամայնքի խնդիրները, զրուցել գյուղի պարզ ու անմիջական բնակիչների հետ: 

Հերթական զրուցակցիս զրույցի թեման սերն էր, ամուսնությունը: Նա նշեց, որ գյուղից 8 կմ հարավ-արևմուտք գտնվող Ալավերդի քաղաքից է, հիմա այստեղ է բնակվում: Իսկ, թե ինչու` պարզ կդառնա ստորև առանց խմբագրման ներկայացվող զրույցից
.

-Ալավերդիում ենք ապրել, բայց, հիմա Օձունում ենք:

-Այստե՞ղ եք ամուսնացել:

-Հա:

-Ասում են` տարիներ առաջ առանց սիրելու են ամուսնացել, Ձերը ո՞ր տարբերակն է:

-Ամուսնացել ենք սիրելով...

-Հա՞:

-Հա, բա, հիմա էլ կա:

-Բա որտե՞ղ եք Ձեր ամուսնուն հանդիպել:

-Մեր ամուսնուն հանդիպել ենք գյուղում:

-Ինչպե՞ս, որտե՞ղ:

-Հանդիպել ենք, սիրահարվել, ամուսնացել...

-Ինչպե՞ս եք հանդիպել:

-Ինչպես ենք հանդիպե՞լ...պատահաբար..Չէէէ, պատահաբար չէ, բարեկամի տանը: Ամուսնուս հորքուրի աղջիկը եղբորս կինն է եղել: Գնացել-եկել, իրար տեսել, հավանել, սիրահարվել են:

-Քանի՞ երեխա ունեք...

-Ե՞ս 4:

-Բա հեչ չեք վիճե՞լ:

-Շա~տ…տարբեր թեմաներով...

-Սերը մնաց, թե՞ չմնաց...

-Ինչ, ամուսի՞նս:

-Չէ, սերը: Ասում են` սերը շուտ է մարում…

-Դե…ըլնում ա, վերանում ա, էլի…

http://asekose.am/hy_AM/news/8/167334-sere-mnac--te-cmnac-ankexc-zrouyc.html