Բամբասանք
Ամեն րոպե ու վայրկյան, ամեն բակից, տնից, խանութից լսելի են այս և նմանատիպ նախադասություններ.
- Ախչի', բա իմացա՞ր…
- Արա, այ ախպեր էտ ո՞վա որ, դրա հորը ճանաչում եմ, գիտես ո՞վ ա…
Բամբասում են բոլորը. և զբաղվածը, և օրերն անիմաստ անցկացնողը, և կրթյալը, և անկիրթը: Մի խոսքով` այն սեռ ու տարիք չի հարցնում: Ես բամբասում եմ քեզանից, դու` ինձանից, մենք` նրանցից, մինչև տարին ավարտվի: Հետո նորից կսկսեն ու գիտես ինչից.
- Բա տեսար դրանց դրած սեղանը, քոսոտների տեսեք, լացում են, թե չունենք:
Ապա կգա գարունը, հողի տակից գլխիկը կբարձրացնի ձնծաղիկը, կբացեն պատուհանները, դուրս կգցեն գլուխները, ով սուր տեսողություն ունի` մուտք կգործի դիմացի շենքի բնակիչների տուն (ինչ էլ որ տեսնեն, էլի օգուտ է, թեմա է, թեմա), ձեռքի հետ մաքուր օդ կշնչեն, որ թոքերը լավ աշխատեն ու իրենք արագ-արագ խոսեն` շունչ է` չկտրվի, ամբողջ թաղի բնակիչներից պետք է հասցնել բամբասել, եթե մեկին էլ չանդրադառնան` կնեղանա.
-Բա իմ կյանքին ինչու չանդրադարձան, ինչու չխոսեցին էժան կամ թանկ զգեստից (էժանի դեպքում`հլը սրա հագած քռչերը, թանկի դեպքում էլ` անճաշակ գլուխդ թաղեմ, փող ունեն` չգիտեն` ինչ անեն. Է՜խ Աստված, Աստված, չգիտես` ում ինչ ես տալիս), ընտանիքից, ինչու չքննարկեցին մեր ապագա քայլերը: Էլ դրանց չեմ բարևի, ճանապարհս կփոխեմ`տեսնեմ, թե ինչ են անելու, ում մասին են խոսելու:
Հ.Գ. - Բամբասեք,ասեք-խոսեք, եթե առանց դրա չեք կարող, բայց առանց մարդուն վնաս տալու,առանց նրա ճակատագրի հետ խաղալու. պարզապես ձեր միապաղաղ ու անիմաստ օրն անցկացնելու համար:
Комментариев нет:
Отправить комментарий